دلم می خواست عشقم را نمی کشتند
صدای آرزویم را –که چون خورشید تابان بود- می دیدند
چنین از شاخسار هستیم آسان نمی چیدند
گل عشقی چنان شاداب را پرپر نمی کردند
به باد نامرادی ها نمی دادند!
به صد یاری نمی خواندند!
به صد خواری نمی راندند!
چنین تنها به صحراهای بی پایان اندوهم نمی بردند ...
"فریدون مشیری"
صدای آرزویم را –که چون خورشید تابان بود- می دیدند
چنین از شاخسار هستیم آسان نمی چیدند
گل عشقی چنان شاداب را پرپر نمی کردند
به باد نامرادی ها نمی دادند!
به صد یاری نمی خواندند!
به صد خواری نمی راندند!
چنین تنها به صحراهای بی پایان اندوهم نمی بردند ...
"فریدون مشیری"
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد