چون شعرِ پنهان در گلویی دوستت دارم
در قالب هر آرزویی دوستت دارم
دیگر گواه عاشقی، این اشک‌ها هم نیست
با این همه دوری دوستت دارم
آن چشم‌های تو همیشه راست می‌گویند
دیگر نمی‌خواهد بگویی دوستت دارم
دیوار هم عاشق شده، آهسته آهسته
ای قابِ عکس روبرویی، دوستت دارم
می‌خواستم از تو بگویم، بغض امّا بغض ... !
این‌بار هم بی‌گفتگویی دوستت دارم
زیباست.
قربانت